Svo er ég svo heppin að vera móðir og það er ekki sjálfgefið...og meira að segja ekki öllum gefið. Í mínu tilfelli þurfti að fara að krókaleiðir til að komast í þetta hlutverk og stundum var óvíst hvort það myndi takast. En eftir töluverða bið og löng ferðalög eignaðist ég það dýrmætasta sem ég á. Þessir guttar fylla lífið af lit, tilgangi, gleði, látum, óþekkt, uppátækjum og síðast en ekki síst af ást.
Njótið dagsins mæður...og leyfið húsinu bara að vera skítugu, það eru samverustundirnar sem skipta máli ;)
m
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete